Anı biriktirmeyin, yaşayın!

Anı biriktirmeyin, yaşayın!

Geçenlerde gruplarda bir video dolaştı. Seyretmeye başladım: "Pahalı telefonlarınızı, arabalarınızı, aksesuarlarınızı atın. Maddiyatla ilişkinizi hafifletin. ANI BİRİKTİRİN!".
Kan beynime sıçradı ve videoyu acilen durdurdum.

Gitmek bir yerlere, yakın veya uzak. Değişik mekanlar, kültürler insanlar görmek veya bir vesile temas etmek, gezmek, yemek, içmek ... farklı olaylar yaşamak; yaşamın çeşitliliği deneyimlemek, tadına varmak, keyfini sürmektir. Bilgilenmek, öğrenmek, sorgulamak, sorgulanmak ve belki de bilgeliğine varmak, değişmektir.

Bu güzel tecrübelerin ruhumuzda bıraktığı deneyim lezzetlerini, meta-mal haline getirip, maddi değere dönüştürüp üst üste biriktirmeyi düşünmek, mutluy-"muş" gibi fotoğraflar olarak algılamak... Akıl alır gibi değil.

"Sözlerinize dikkat edin düşünceleriniz olur, düşüncelerinize dikkat edin karakteriniz olur, karakterinize dikkat edin kaderiniz olur" ... diye özetlenebilecek çok doğru bulduğum bir söz-deyiş vardır.

"Günüm insanı" sosyal medya ve teknolojiye o kadar kaptırdı ki kendini, olayları ve yaşamı "sosyal medya"ca düşünmeye ve yaşamaya başladı. Yaşama dair güzelliklere, tadına varmak için değil; "eylem biriktirip" yayınlamak veya birilerine bir vesileyle "caka satmak" adına katılmak peşinde.

Bir görüşe göre, "Tanrı bile Evren'deki sonsuz denebilecek kadar çeşitliliği; bu güzellikleri deneyimlemek adına yaratmıştır". Yaşamın çeşitliliğinin tadına ve bilgeliğine varmak, basite indirgeyip sığlaştırılamaz.

Sığlaştırılırsa, işte böyle etrafımızda gördüğümüz, birbirini dinlemeyen, kendini dahi dinlememek için sürekli "ay bugün de mi güzeliz?" kalabalığında kaybolmaya çalışan ... "Her şeyi aldım-yaptım ama halen neden içimde bir boşluk var gibi hissediyorum" diyen insanlarla dolar ortalık.

Şaşırmamak lazım.

Fethi Demir